Izba Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli
- IDEA PROJEKTU
Głównym celem koncepcji było stworzenie czytelnej strefy wejściowej
na teren Cmentarza Powstańców Warszawy od ul. Wolskiej oraz wyraźnego założenia kompozycyjnego wpisującego się w jar terenowy z oczkiem wodnym, identyfikującego przestrzeń cmentarza w krajobrazie dzielnicy Wola oraz całej Warszawy.
Powyższe założenia zrealizowano w następujący sposób:
– stworzono górny plac od ul. Wolskiej z dominantą wysokościową.
– przecięto jar terenowy osią kompozycyjną, na którą nanizany został pawilon ekspozycyjny na wodzie (izba pamięci) oraz aleja z murami pamięci. Oś kończy się u podnóża wzgórza, na którym znajduje się plac z pomnikiem „Polegli – Niepokonani”
- ZAGOSPODAROWANIE TERENU
Plac górny przy ul. Wolskiej
Plac otwiera się na jar z oczkiem wodnym, oś kompozycyjną z pawilonem oraz plac z pomnikiem, stanowiąc jednocześnie strefę wejściową na cmentarz. Od strony północnej zamknięty jest murem wys. 2.4m, na którym umieszczono mapę oraz opisano główne punkty zwiedzania w obrębie cmentarza i parku.
Od strony południowej plac zamknięto wieżą o wys. 20m, stanowiącą punkt orientacyjny w przestrzeni miasta jak i samego cmentarza. Na ścianie wieży od strony ul. Wolskiej umieszczono napis „Cmentarz Powstańców Warszawy” ze znakiem Polski Walczącej. Jest to dokładne odzwierciedlenie – tylko w większej skali – takiego samego napisu, który istnieje obecnie w tym miejscu.
Na środku placu zachowano istniejące drzewo, otaczając je żywopłotem
i miejscami do siedzenia.
Pawilon na wodzie
Zlokalizowany w środku oczka wodnego. Do budynku dochodzą dwie kładki wiszące nad taflą wody. Sam pawilon ma wysokość 4,5m i jest usytuowany na cokole granitowym wys. 1.2m wychodzącym z wody. Aby dopasować gabaryty budynku do zbiornika wodnego uregulowano jego brzegi.
Aleja z murami pamięci
U podnóża wzgórza z pomnikiem „Polegli – Niepokonani„ usytuowano alejez obustronnie zaprojektowanymi ośmioma Murami Pamięci, każdy dł. 10m
i wys. 2.4m.
Ilość Murów została celowo zaprojektowana w tak dużej ilości. Chciano w ten sposób dać możliwość sukcesywnego dopisywania nazwisk poszczególnych ofiar w miarę poznawania ich tożsamości, wiedząc, że ilość anonimowych ofiar może wynosić wg. szacunków nawet 80 tyś. Zakłada się również możliwość, że całe założenie nie będzie realizowane w całości. Może powstawać w miarę wraz z dopisywaniem nowych osób. Sugeruje się jednak, aby rozpocząć budowę od podnóża wzgórza.
Od głównej alei prostopadle odchodzą małe alejki spacerowe z miejscami do siedzenia, lub ewentualnej kontemplacji.
Zespół autorski:
arch. Roland Kwaśny
Rok 2015